Κρέμασα το χρόνο στην κρεμάστρα και τον έβαλα στην ντουλάπα. Δεν νομίζω να τον ξαναφορέσω. Δεν μου κάνει πια. Με στριμώχνει, με στενεύει. Και δεν με κολακεύει καθόλου. Ούτε θα τον χαρίσω, ούτε θα τον πετάξω. Θα τον αφήσω εκεί να κρέμεται στην ντουλάπα μου. Γεμάτος μνήμες. Μνήμες που προκαλούν γέλιο. Μνήμες που πονούσαν και δεν πονάνε πια, γιατί ο χρόνος έκανε τη δουλίτσα του. Αδυσώπητος. Σκληρός. Και λυτρωτικός συνάμα. Δυο όψεις το νόμισμά του.
Με ρυτίδες γύρω από τα μάτια όταν γελάω. Χωρίς ρυτίδες με τις κατάλληλες ενεσούλες να τον ξεγελάνε. Λίγο. Στο τέλος εκείνος θα νικήσει. Πάντα εκείνος είναι ο τελικός νικητής που θα φορέσει το χρυσό μετάλλιο.
Υπάρχουν κι εκείνες οι άλλες οι φορές όμως που ο χρόνος κάνει καλό. Που σου επιτρέπει να συνειδητοποιήσεις. Τα λάθη σου, τα σωστά σου. Τις αξίες σου, το πώς φέρθηκες στους άλλους, αλλά και στον εαυτό σου. Με το χρόνο συμφιλιώνεσαι με τον εαυτό σου. Και αγαπιέσαι. Κάπως έτσι, περνώντας οι μέρες, οι ώρες, οι μήνες, ίσως και κάποιος άλλος συνειδητοποιήσει ότι σε αγαπάει. Ότι του έλειψες κι θέλει να σε δει. Ίσως κατανοήσει τα λάθη του. Το λάθος του. Ίσως τηλεφωνήσει. Και τότε όλα θα εξαρτηθούν από το σωστό timing. Αν είσαι ακόμα εκεί, καλώς. Αν δεν άργησε, ξανά καλώς. Μπορεί όμως, για εσένα ο χρόνος να λειτουργούσε ανάποδα. Και όσο περνούσε, να σου περνούσε κι αυτός. Όπως ο πόνος ένα πράγμα, που πάντα ξεθυμαίνει και ξεθωριάζει στο διάβα του.
Όλα είναι θέμα χρόνου. Να ξεπεράσεις, να αποδεχθείς, να χαρείς, να λυπηθείς. Να προχωρήσεις, να τα καταφέρεις.
Τι ώρα είναι; Άργησες. Πόσο με εκνευρίζουν οι άνθρωποι που δεν είναι συνεπείς στα ραντεβού τους. Πόσο με εξαντλούν όσοι δεν σέβονται το δικό μου χρόνο και τους απασχολεί μόνο ο δικός τους. Πόσο ερασιτέχνες θεωρώ εκείνους που καθυστερούν στα επαγγελματικά ραντεβού. Και πόσο αγενείς τους υπόλοιπους που δεν αγχώθηκαν αρκετά ώστε να είναι εκεί που πρέπει, τη στιγμή που πρέπει. Και μένω να καπνίζω αμήχανα. Πάντα στην ώρα μου. Και πάντα στημένη. Και στυμμένη. Και μετά γίνομαι στριμμένη. Και πολύ καλά κάνω.
Τον έβγαλα ένα βράδυ από την ντουλάπα για να τον ξαναδοκιμάσω. Η αλήθεια είναι ότι μου πάει. Το καινούριο βλέμμα που μου χάρισε είναι πιο γοητευτικό θαρρώ. Το στήθος χαλάρωσε λίγο, αλλά ο ποπός καλά κρατεί. Δεν πτοούμαι. Πτοούμαι. Συναισθηματικά. Η εμπειρία. Όταν το έχεις δει το έργο ξανά και ξανά, γλιτώνεις χρόνο κι αμέσως αναγνωρίζεις τα σημάδια. Αμέσως αναγνωρίζεις το λάθος. Και πιο γρήγορα το ξεπερνάς. Ωρίμασες. Και δεν πονάς πια και τόσο. Πονάς αλλού. Με άλλα. Όχι με τα ερωτικά σου. Αυτά τα έχεις εκλογικεύσει. Και γνωρίζεις ότι είναι δύσκολο πια να ερωτευθείς ξανά όπως τότε στην εφηβεία σου. Τότε που το για πάντα ήταν πειστικό. Και το θα πεθάνω για σένα, πιστευτό. Τώρα απλά γελάς. Ούτε τα ακούς, ούτε τα ξεστομίζεις. Αφήνεις απλά ανοιχτό το ενδεχόμενο να συμβεί, χωρίς πολλές λεζάντες και λόγια. Ζεις. Απολαμβάνεις. Και ξέρεις ότι τα πάντα είναι σχετικά.
Οι γωνίες έχουν αμβλυνθεί. Οι φοβίες έχουν αυξηθεί. Οι αισθήσεις έχουν αυξηθεί. Και είσαι πιο συνειδητά στο παρόν σου. Φοράς ρολόι γιατί απλά σου αρέσει ως αξεσουάρ. Κοιτάς πίσω μόνο για να γελάσεις. Για να κάνεις τη σούμα σου και να συνειδητοποιήσεις ότι καλά τα κατάφερες. Ωραία πέρασες. Κλεφτές ματιές. Λίγες. Και συνεχίζεις ακάθεκτη μπροστά.
Χαλαρώνεις. Μην κακιώνεις και μην παλεύεις ό,τι δεν μπορείς να σταματήσεις. Κι ο χρόνος είναι ασταμάτητος. Ανίκητος. Μην παγιδεύεσαι στον καθρέφτη σου και μην πανικοβάλλεσαι. Ψυχραιμία. Βαθιές ανάσες. Είσαι πιο όμορφη τώρα στα τριάντα σου. Τώρα στα σαράντα σου. Μην επενδύεις μόνο στην εικόνα σου. Πόνταρε και κάτι στο είναι σου. Η προσωπικότητά σου είναι που γοητεύει. Ό,τι δεν μπορείς να το αλλάξεις πρέπει να μάθεις να το αποδέχεσαι, αν όχι να το απολαμβάνεις.
Πέρασε η ώρα. Κοντεύει να ξημερώσει. Ακόμα να κοιμηθείς. Ένα ποτήρι κρασί, ένα καλό βιβλίο, μια καλή ταινία και σιωπή. Όλοι κοιμούνται. Απολαμβάνεις τη συντροφιά σου. Ελάχιστες σκέψεις. Είναι πολύ αργά. Πέρασε καιρός.
Αύριο το πρωί, να θυμηθώ να τον βγάλω με την κρεμάστρα του έξω να τον αερίσω λίγο… Να πάρει τις ανάσες του, να κυλήσει αργά.
Ξένια Ιωάννου
Salvador Dali Clock – Photo by me
tiramishoe 